ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Το παρακάτω παραμύθι δόθηκε στο Δήμο Κερατσινίου - Δραπετσώνας και θα συμμετέχει στο διαγωνισμό παραμυθιού που προκήρυξε ο Δήμος με θέμα: "Θάλασσα πλατιά σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις" :

"ΈΧΕΙ ΚΙ Η ΘΆΛΑΣΣΑ ΚΑΡΔΙΆ"

8^ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΚΛΑΣΙΚΟ

ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ: 2013 – 2014

Υπεύθυνη Νηπιαγωγός: Σίσκου Σταυρούλα

Μια φορά κι έναν καιρό  ήταν μια μικρή πόλη που ήταν χτισμένη δίπλα στη θάλασσα και την έλεγαν «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ»! Οι  κάτοικοί της αν και ήταν φτωχοί ψαράδες, ήταν πολύ χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι γιατί ζούσαν κοντά στη θάλασσα!  Μέχρι και τα σπίτια τους είχαν βάψει με μπλε και άσπρο χρώμα για να μοιάζουν με αυτήν! Ψάρευαν, έκαναν βαρκάδα, μάζευαν μαργαριτάρια από το βυθό της, κολυμπούσαν ανέμελοι και όλοι τους - νέοι, γέροι και παιδιά - ήταν αγαπημένοι, γιατί είχαν μια κοινή φίλη που τους έδινε χαρά!!!  «ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ»! Από αυτήν έδωσαν και το όνομα στην πόλη τους γιατί τους έδινε τα πολύτιμα μαργαριτάρια και τα ψάρια της, ώστε να μπορούν να ζήσουν.

          Φρόντιζαν να τη διατηρούν καθαρή για να είναι πάντα όμορφη κι ευτυχισμένη! Αχ! Πόσο πολύ έμοιαζαν οι κάτοικοι με τη φίλη τους τη θάλασσα! Και πως δεν θα έμοιαζαν άλλωστε αφού ήταν μια οικογένεια! Έτσι περνούσε ο καιρός με θάλασσα και  ανθρώπους χαρούμενους, γαλήνιους και ευτυχισμένους!

Κάθε Κυριακή και κάθε καλοκαίρι η «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ»  γέμιζε κόσμο από άλλες πόλεις και χωριά που την επισκέπτονταν για να απολαύσουν την καθαρή, ήρεμη και γαλήνια θάλασσά της και να δεχτούν τη φιλοξενία των ήρεμων και γαλήνιων ανθρώπων  της! Έτσι έφευγαν χαρούμενοι, έχοντας πάντα κάτι ευχάριστο να διηγηθούν στους φίλους τους!

-  «ΓΙΟΥΠΙ...». Αμέσως βούτηξε και είδε πως ήταν ένα άλλο παιδί, ο Φώτης, που ζούσε στην «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ». Δεν άργησαν να γίνουν φίλοι!

          Γνώρισαν μαζί το μαγικό κόσμο της θάλασσας! Έγιναν φίλοι με τα ψάρια, τις θαλασσινές χελώνες, τις πεντάμορφες γοργόνες, τους γλάρους και τους σπάρους! Ζούσαν ξένοιαστα οι δυο τους, κρύβονταν γύρω απ' τα φύκια και πηδούσαν μες στο κύμα! Πλατς και πλιτς και πλατς και πλιτς, μία μέσα μία έξω, με βουτιές ένα σωρό, απολάμβαναν το δροσερό νερό με γέλιο και χαρά και παιχνίδια ζωηρά! Παίζανε ψαροκρυφτό μες στα πράσινα τα φύκια, με τα μύδια και τα στρείδια, τα κυδώνια, τα χταπόδια, τις παμπόνηρες σουπιές! Χαίρονταν το ψαροκυνηγητό Ένα καλοκαίρι πήγε για διακοπές στην «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ» ένα  παιδί που το έλεγαν Λάμπη μαζί με την οικογένειά του. Καθώς περπατούσε στην παραλία άκουσε μια φωνούλα που έλεγε, με τις γόπες, τις τσιπούρες, τις γαρίδες, τις σαρδέλες, τα μπαρμπούνια, τους ξιφίες!

Άλλες φορές πάλι, επισκέπτονταν μαζί τον κυρ Γιώργο το ψαρά, που τους έλεγε ιστορίες απ' τα χρόνια τα παλιά! Τον άκουγαν μαγεμένοι να τους διηγείται για χαριτωμένες και όμορφες γοργόνες, θησαυρούς και πειρατές, για ταξίδια μακρινά και χίλιες δυο άλλες περιπέτειες από τη ζωή του κοντά στην αγαπημένη του πλατιά θάλασσα!    - Έχει κι η θάλασσα καρδιά! Είπε ο κυρ Γιώργος στα παιδιά. - Μια καρδιά μικρού παιδιού, που όταν θυμώνει γίνεται φουρτούνα και όταν χαίρεται γαληνεύουν τα νερά της...

Το καλοκαίρι τέλειωσε! Ο Λάμπης με την οικογένειά του έπρεπε πια να φύγουν. Αποχαιρέτησε το φίλο του το Φώτη και τον κυρ Γιώργο το ψαρά!

-      Θα ξανά ‘ρθω! Τους είπε. - Ένοιωσα τόσο χαρούμενος κι ευτυχισμένος μαζί

σας, που θέλω να παραμείνουμε φίλοι για πάντα!

          Έτσι έφυγε από τη «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ»  ήρεμος, χαρούμενος, γαλήνιος κι ευτυχισμένος!  Δεν ξέχασε ποτέ την όμορφη αυτή πόλη και τους φίλους του!

Ο καιρός περνούσε...

Ο Λάμπης μεγάλωσε! Έγινε παλικάρι! Έκανε τη δική του οικογένεια και τα δικά του παιδιά! Στα παιδιά του μιλούσε πάντα για την «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ» και τους φίλους του!      Ένα καλοκαίρι αποφάσισε να πάνε για διακοπές εκεί. Μόλις έφτασαν δεν πίστευε στα μάτια του! Τι ήταν αυτό που έβλεπε; Μια πόλη άλλη! Μια πόλη μαύρη! Μια πόλη γεμάτη σκουπίδια! Μια άλλη θάλασσα! Μια μαύρη θάλασσα! Μια θάλασσα γεμάτη σκουπίδια!

Αμέσως πήγε να βρει το φίλο του το Φώτη. Βρήκε όμως έναν Φώτη κατσούφη και στενοχωρημένο!

          - Τι έγινε εδώ Φώτη; Πού είναι η «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ» που ξέραμε; του είπε.

Τότε ο Φώτης του απάντησε:

          - Αχ, φίλε μου! Δυστυχώς  ένα καλοκαίρι ήρθαν για διακοπές στη  «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ»  κάποιοι άνθρωποι πολύ πλούσιοι αλλά σκυθρωποί, που ζούσαν σε μια πόλη χωρίς θάλασσα και βλέποντάς τους κατοίκους εδώ πόσο ήρεμοι και γαλήνιοι ήταν, ζήλεψαν την ευτυχία τους και θέλησαν να την εξαγοράσουν με τα χρήματά τους!

          - Μα είναι δυνατόν - έλεγαν και ξανάλεγαν - αυτοί οι τόσο φτωχοί να είναι χαρούμενοι κι εμείς να μην είμαστε; Πρέπει να αγοράσουμε την πόλη τους, για να γίνουμε κι εμείς ευτυχισμένοι!

       Το 'παν και το έκαναν!

Αμέσως, άρχισαν να χτίζουν μεγάλα σπίτια, τεράστια ξενοδοχεία και πελώρια εργοστάσια!

          Η πόλη άλλαξε! Από μπλε και άσπρη έγινε μαύρη! Σκουπίδια παντού!

          Η θάλασσα άλλαξε! Από μπλε έγινε μαύρη! Δίχως ψάρια και μαργαριτάρια! Δίχως θαλασσινές χελώνες,  πεντάμορφες γοργόνες, γλάρους  σπάρους, μύδια, στρείδια, κυδώνια, χταπόδια και παμπόνηρες σουπιές! Δίχως γόπες και τσιπούρες, γαριδούλες, σαρδελίτσες, μπαρμπουνάκια και ξιφίες! Η παραλία γέμισε με κάθε λογής σκουπίδια!

          - Κάτι πρέπει να κάνουμε! είπε ο Λάμπης. - Πάμε να βρούμε τον κυρ Γιώργο τον ψαρά;

Δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν...φτάνουν στο σπίτι του ψαρά... κι ο κυρ Γιώργος αρχινά...       - Αχ καλά μου παιδιά, η ψυχή μου πια πονά! Στα δίχτυα τα δικά μου και των άλλων των ψαράδων, αντί για ψάρια πιάνονται σκουπίδια, σακούλες, μπουκάλια και ότι άλλο βρώμικο υπάρχει. Άλλες φορές πάλι, τραβώντας τα δίχτυα έξω, είναι σκισμένα και καμένα από τα πετρέλαια που χύνονται στη θάλασσα, με τόσα εργοστάσια που χτίστηκαν τριγύρω.

- Αχ... δε γίνεται τίποτα πια! έκαναν κι οι τρεις μαζί!

Πολύ στενοχωρημένοι έμειναν εκεί για πολλή ώρα αγναντεύοντας την πλατιά θάλασσα που υπεραγαπούσαν!

Μόλις τους αντίκρισε η θάλασσα - που κι αυτή με τη σειρά της τους υπεραγαπούσε,   θύμωσε πολύ… και αποφάσισε  να τιμωρήσει αυτούς που άλλαξαν πόλη και θάλασσα, κάνοντας τους κατοίκους που τόσο πολύ έμοιαζαν μ' αυτήν, ανήσυχους, νευρικούς, δυστυχισμένους και μια θάλασσα μαύρη! Δίχως ψάρια και μαργαριτάρια! Δίχως θαλασσινές χελώνες,  πεντάμορφες γοργόνες, γλάρους  σπάρους, μύδια, στρείδια, κυδώνια, χταπόδια και παμπόνηρες σουπιές! Δίχως γόπες και τσιπούρες, γαριδούλες, σαρδελίτσες, μπαρμπουνάκια και ξιφίες!

          Ο θυμός της φούντωσε τόσο που... φούσκωσε... φούσκωσε,,, τόσο πολύ και τότε,,, έγινε μια μεγάλη «ΘΑΛΑΣΣΟΤΑΡΑΧΗ» σηκώνοντας τεράστια κύματα που γκρέμισαν τα  μεγάλα σπίτια, τα τεράστια ξενοδοχεία και τα πελώρια εργοστάσια!

          Οι πλούσιοι αυτοί άνθρωποι που άλλαξαν τη «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ», έφυγαν τρομοκρατημένοι για την πόλη από την οποία είχαν έρθει.

Τότε οι κάτοικοι της «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗΣ», με πολύ κόπο ξανάχτισαν σπίτια σε μπλε και άσπρο χρώμα και όλοι μαζί καθάρισαν παραλία και θάλασσα!  Φώναξαν και ειδικούς, επιστήμονες μεγάλους. έπιασαν δουλειά αμέσως και ξανάγιναν με κόπο πεντακάθαρα και πάλι τα γαλάζια τα νερά! Η θάλασσα ξανάγινε μπλε! Ο βυθός της γέμισε πάλι με ψάρια και μαργαριτάρια! Με θαλασσινές χελώνες,  πεντάμορφες γοργόνες, γλάρους  σπάρους, μύδια, στρείδια, κυδώνια, χταπόδια και παμπόνηρες σουπιές! Με γοπίτσες και τσιπούρες, γαριδούλες, σαρδελίτσες, μπαρμπουνάκια και ξιφίες! Οι άνθρωποί της, νέοι, γέροι και παιδιά, ξαναβρήκαν το χαμόγελό τους παίρνοντας ευτυχία από τη γαλήνια πια θάλασσα που τόσο έμοιαζαν μ' αυτήν!!!

- Έχει κι η θάλασσα καρδιά! Είπαν ο Λάμπης και ο Φώτης στον κυρ Γιώργο,

κλείνοντάς το μάτι τους με...νόημα! - Μια καρδιά μικρού παιδιού, που όταν θυμώνει γίνεται φουρτούνα και όταν χαίρεται γαληνεύουν τα νερά της...

         

«ΓΙΟΥΠΙ...»! φώναξαν τα παιδιά του Λάμπη και του Φώτη και βούτηξαν αμέσως στη θάλασσα όλοι μαζί!

Ήταν πολύ χαρούμενοι που γνώρισαν όλοι μαζί το μαγικό κόσμο της θάλασσας! Αμέσως έγιναν φίλοι με τα ψάρια, τις θαλασσινές χελώνες, τις πεντάμορφες γοργόνες, τους γλάρους και τους σπάρους! Κρύβονταν γύρω απ' τα φύκια και πηδούσαν μες στο κύμα! Πλατς και πλιτς και πλατς και πλιτς, μία μέσα μία έξω, με βουτιές ένα σωρό, απολάμβαναν το δροσερό νερό με γέλιο και χαρά και παιχνίδια ζωηρά! Παίζανε ψαροκρυφτό μες στα πράσινα τα φύκια, με τα μύδια και τα στρείδια, τα κυδώνια, τα χταπόδια, τις παμπόνηρες σουπιές! Χαίρονταν το ψαροκυνηγητό, με τις γόπες, τις τσιπούρες, τις γαρίδες, τις σαρδέλες, τα μπαρμπούνια, τους ξιφίες!

Από τότε, ο Λάμπης με την οικογένειά του ερχόταν κάθε χρόνο στην  «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΟΥΠΟΛΗ» που τόσο πολύ αγαπούσε!

ΝΗΠΙΑ:	ΠΡΟΝΗΠΙΑ
1.     Αβντούλι Μπρέντον 2.    Γκέκα Ιράλντο 3.    Δαμίγος Πέτρος 4.    Μακρής Βασίλειος 5.    Μανιαδάκη Ελευθερία 6.    Μουδάτσος Μάριος 7.    Ναλπάντης Σπυρίδων 8.    Νιτσόλα Ελένη 9.    Σκούρα Αλεξάνδρα - Παντελία 10. Στασινόπουλος Βασίλειος 11.  Τσιακάλου Γεωργία 12. Χατζημόσχου Χαρούλα 13. Ψυχίδου Μαρία - Ελένη	1.     Αδαμάκη Ευδοξία 2.    Αλαμάνου Μαρίνα 3.    Αλευροπούλου Αριάδνη - Νεκταρία 4.    Ανσαλόνι Φραντζέσκα 5.    Θεοφιλόπουλος Ανδρέας 6.    Μπίνου Αικατερίνη – Μαρία 7.    Σταυροπούλου Αγγελική 8.    Σωτηριάδη Ελευθερία – Μαρίνα 9.    Φινές Ιωάννης

Το παραμύθι μας πήρε το 3ο Βραβείο στο διαγωνισμό!

Εκπαίδευση στο Νηπιαγωγείο

΄Θέμα: "Τα παιδιά ζωγραφίζουν και γράφουν τα δικαιώματά τους" (UNICEF)

Αυτή είναι η αφίσα που δημιουργήθηκε εξ' ολοκλήρου από τα παιδιά και ήταν αποτέλεσμα πολλών δραστηριοτήτων:

 'Όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν δικαίωμα να βρεθούν στον ήλιο της χαράς και της ευτυχίας!

Θέλησαν να αποτυπώσουν το σκεπτικό τους και με δική τους φωτογραφία. Έτσι το πίσω μέρος της αφίσας είναι:

Τα παιδιά την Παρασκευή πριν κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές του Πάσχα, με το πέρας των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, είπαν τα κάλαντα του Λαζάρου στους γονείς τους!

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ

"Μύρισε Πάσχα"!
Ξεκίνησαν και οι κατασκευές μας! Πάρτε μια γεύση:

 Χρωμάτισαν την καρτούλα τους, έγραψαν μέσα ευχές και όνομα, για να κρεμαστούν στο λαγό παρακάτω:

 Πασχαλινή κάρτα - λαγός με οντουλέ, κανσόν, χόρτο και ξυλάκι από σουβλάκι.

 Τα παιδιά έφτιαξαν με πηλό τριαντάφυλλα και κρινάκια τα οποία βάφτηκαν με σπρέι και διακοσμούν τους σταυρούς από κανέλα.

Τα παιδιά κατασκευάζουν μια πασχαλίτσα για να στολίσουν ένα βαμμένο αυγό που θα μπει στο καλαθάκι τους.

Πάσχα χωρίς να βάψουμε κόκκινα αυγά στο Νηπιαγωγείο γίνεται;

Το καλαθάκι μας (Η Μαρίκω η κοτούλα) φτιαγμένο από οντουλέ χαρτόνι είναι έτοιμο να γεμίσει!

 Και νά 'το γεμάτο!

 Η πασχαλίτσα πήρε τη θέση της στο αυγό και..."καλό Πάσχα"!

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ

"Παράσταση Καραγκιόζη"
Με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό, παρουσίασαν τα παιδιά την παράσταση καραγκιόζη, την οποία ετοίμαζαν! Σημαντικό της παράστασης είναι ότι έπαιξαν με ποιήματα που γράφτηκαν από τους γονείς τους, για τη φιγούρα που επέλεξε το κάθε παιδί:

Θέμα: "Άνοιξη"

Τα παιδιά παρατηρώντας στο διάλειμμα ότι τα λουλούδια του κήπου μας άρχισαν να ανθίζουν, προσπάθησαν να τα αναπαραστήσουν με τα στεφάνια.

"Πρωταπριλιά" Αφού μιλήσαμε σχετικά για το θέμα και την προέλευσή του, κάναμε αντίστοιχες πλάκες μεταξύ μας. Στη συνέχεια τα παιδιά θέλησαν να κάνουμε μια πλάκα όλοι μαζί στους γονείς τους την ώρα της αποχώρησης. Χωρίστηκαν σε ομάδες των πέντε ατόμων και η κάθε ομάδα αποφάσισε το δικό της καλύτερο ψέμα. Θέλησαν να δώσουν και όνομα στις ομάδες τους που είναι τα παρακάτω: 1. Σέλα 2. Σίφουνας 3. Μίκυ ο τρομερός  4. Αστραπές. 

Η κάθε ομάδα παρουσίασε τα μέλη της και είπε την πρότασή της η οποία καταγράφηκε στον πίνακα. Ακολούθησε ψηφοφορία και έτσι παρουσιάστηκε στους γονείς η πρόταση που κέρδισε με δημοκρατικές διαδικασίες.

 Εδώ είναι οι ομάδες που συσκέπτονται.